Ik kan mijn kind toch niet loslaten?

Je kind moeten loslaten is het meest tegennatuurlijke dat er bestaat. En toch zijn er ouders die hiervoor komen te staan. Soms heel onverwacht en acuut, soms nadat hun kind al langere tijd ziek was. Op welk moment u deze informatie ook leest, hopelijk geeft het u steun.

Achteruitgang zien bij een kind voelt voor ouders al als een verlies. Er valt iets weg, dat in deze levensfase meestal niet meer terugkomt, bijvoorbeeld het zelfstandig lopen, elke dag naar school gaan of praten. Misschien hoopt u bij elke stap dat de achteruitgang tijdelijk is, dat uw kind er weer bovenop komt. Dit is een normale reactie. Het is ook nauwelijks te bevatten dat uw kind steeds meer inlevert. Twijfelt u of de achteruitgang blijvend is, bespreek dit dan met de arts of verpleegkundige.

U kunt zich afvragen waaraan u kunt merken dat het sterven van uw kind dichterbij komt. Bij ieder kind is dit anders. Een paar veel voorkomende veranderingen zijn: veel (en vaker) slapen, nauwelijks meer eten of drinken of minder voeding kunnen opnemen, toenemende pijnklachten of andere ongemakken. U kunt de behandelend arts of verpleegkundige vragen wat u kunt verwachten bij uw kind.

Wellicht heeft u voor uzelf een denkbeeldige grens vastgesteld waarop het lijden van uw kind ondraaglijk wordt. Maar als dat moment aanbreekt, kan het zo confronterend zijn dat u er alles aan wilt doen om uw kind niet los te hoeven laten. Misschien overweegt u dan toch nog een behandeling, die mogelijk veel energie van uw kind zal vragen, of wilt u liever geen andere medicatie als dit betekent dat uw kind dan meer slaapt. Dit alles kan heel verwarrend zijn en een gevoel van onmacht oproepen. Bespreek uw gedachten met uw partner en/of vertrouwde mensen om u heen. Ook een geestelijk verzorger of een andere gespecialiseerde hulpverlener kan u hierbij ondersteunen. In het ziekenhuis kunt u terecht bij een geestelijk verzorger, een psycholoog of maatschappelijk werkende. U kunt ook in uw eigen omgeving zoeken naar gespecialiseerde ondersteuning, bijvoorbeeld via de regionale Netwerken Integrale Kindzorg (NIK).

Ook al wilt u uw kind zo lang mogelijk bij u houden, tegelijkertijd kan het zijn dat u wensen en ideeën hebt over het afscheid van uw kind. Dit kan heel goed naast elkaar bestaan. Het is immers een teken van liefde, om het afscheid zo vorm te geven, dat het best bij uw kind en uw gezin past. De omgeving begrijpt dit niet altijd. Als het u helpt om hiermee bezig te zijn, zoek dan iemand die met u hierover kan praten. Dat kan iemand in uw eigen kring zijn (uw partner, een goede vriend(in)) of een geestelijk verzorger of rouw- en verliesbegeleider. U kunt ook vrijblijvend contact opnemen met een uitvaartverzorger om uw wensen te bespreken. Zoek een uitvaartonderneming uit, die voldoende ervaring heeft met afscheid nemen van kinderen. Er zijn ook uitvaartondernemingen, die gespecialiseerd zijn in afscheid nemen van een kind. U vindt adressen via de website van het Netwerk Integrale Kindzorg in uw regio. Heeft u een uitvaartverzekering met een polis in natura, dan bent u afhankelijk van de uitvaartonderneming die bij uw maatschappij is aangesloten. Kleine ondernemers worden door de verzekeringsmaatschappij soms niet of maar gedeeltelijk uitbetaald. U kunt ook zoeken naar een uitvaartonderneming in een andere regio, als die beter aansluit bij uw wensen. Kies een uitvaartonderneming waar u vertrouwen in heeft.